Oταν ο Τεζ, ένας ιάπωνας καλλιτέχνης, συλλαμβάνεται στο Μπαλί για το εμπόριο ηρωίνης και βρίσκεται αντιμέτωπος με τη θανατική ποινή, οι γονείς του παραλύουν από ντροπή, αφήνοντας τη σωτηρία του στα χέρια της αδελφής του που ζει στο Παρίσι. Η Καόρου, καθώς αγωνίζεται να σώσει τον αδελφό της από τις κατασκευασμένες κατηγορίες, μπλέκεται σε κάθε βήμα της στο λαβύρινθο του διεφθαρμένου δικαστικού συστήματος της Ινδονησίας, έχοντας ως μόνους συμμάχους της έναν ηλικιωμένο σύμβουλο και δύο φίλους του, ενώ ο Τεζ, του οποίου η ζωή κρέμεται από μια κλωστή, κλεισμένος στη φυλακή, ξετυλίγει το κουβάρι του εθισμού του στην ηρωίνη. Το βάρος των λουλουδιών είναι ένα κοσμοπολίτικο μυθιστόρημα, μια αγωνιώδης υπόθεση γύρω από τα ναρκωτικά και τα πολιτικά συμφέροντα, βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία της δεκαετίας του 1980.
Συγγραφέας: Νατσούκι Ικεζάουα
Μετάφραση: Κασβίκης Βαγγέλης
Σελίδες: 392
Εκδότης: Μεταίχμιο (Οκτώβριος 2004)
Είχα δανειστεί το εν λόγω βιβλίο πριν από αρκετό καιρό απο την Κεντρική Βιβλιοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης. Έχοντας διαβάσει βιβλία του συμπατριώτη του συγγραφέα Καζούο Ισιγκούρο παλιότερα, είχα αναπτύξει μια ιδιαίτερη αδυναμία στον εκφραστικό, μεστό και ευαίσθητο ιαπωνικό τρόπο γραφής, τον οποίο απέδιδα στην πλούσια δομή της ιαπωνικής γλώσσας και στις αξίες, τις εμπειρίες και τις αντιλήψεις του εγχώριου πολιτισμού.
Γράφοντας εντελώς εγκεφαλικά ο Νατσούκι Ικεζάουα, καταφέρνει να αξιοποιήσει τη λεπτότητα της μητρικής του γλώσσας για να αποδώσει νοήματα και εμπειρίες γλαφυρά και με μια σπάνια, νομίζω, αμεσότητα, δεδομένης της ιδιαιτερότητας των θεμάτων που επιλέγει να προσεγγίσει. Και αυτά τα θέματα είναι δύο: Ο κύκλος του εθισμού του Τεζ στην ηρωίνη και η προσωπική λύτρωση της Καόρου στην προσπάθειά της να τον σώσει με φόντο το γοητευτικό τοπίο και τον ιδιαίτερο πολιτισμό της Ινδονησίας.
Το “Βάρος των Λουλουδιών” είναι ένα από τα ωραιότερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει τα τελευταία 2 χρόνια και θα το συνιστούσα σε όλους!
2 σχόλια:
Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον βιβλίο! Θα το προσθέσω στο TBR μου! Ευχαριστούμε για την πρόταση Evi!
Ενδιαφέρον φαίνεται, όμορφος τίτλος και παντελώς άγνωστη για μένα η κουλτούρα αυτής της χώρας.
Δημοσίευση σχολίου