το reworks φέτος γίνεται 4 χρόνων και μας καλεί να ζήσουμε την Παρασκευή 19 και το Σάββατο 20 Σεπτέμβρη, άλλη μία οπτικο-ακουστική εμπειρία, με επίκεντρο την ηλεκτρονική μουσική και τη σύγχρονη τέχνη.
" -Ψηφιακά μέσα που τολμούν να μιλούν τη γλώσσα των ρομαντικών
-Ρομαντικοί που τολμούν να αντιπαρατίθενται στη γλώσσα των ψηφίων
-Σύγχρονοι καλλιτέχνες που επιλέγουν να εκφράζουν τις ευαισθησίες τους σε μια εποχή που δυστυχώς αυτό μοιάζει με αδυναμία."
Αποδέχτηκα να είμαι ένας από τους επίσημους authors του biographix γιατί όταν ενθουσιάζομαι με διάφορα θέλω και οι άλλοι να ενθουσιαστούν μαζί μου.
Yoku irashiaimashta! (Καλωσορίσατε!)
Σήμερα θα αναφερθώ λιγάκι στα shoojo (σόοτζο) manga!
Από τη μια, εδώ ανήκουν αυτά τα χαρουμενούλικα και γελαστούλικα manga με τις καλοσυνάτες, συχνά αφελείς ηρωΐδες που κυρίως ασχολούνται με τα σχολικά τους, τις φίλες τους και τα αγόρια. Το σχέδιο είναι συνήθως πολύ απλό, τα μάτια υπερβολικά τεράστια, οι μύτες και τα στόματα ανύπαρκτα, λουλούδια και κορδέλες σε κάθε μοτίβο, ατάκες όπως "Θα είμαστε φίλες για πάντα!" και συχνές αστείες καταστάσεις και μπλεξίματα.
Από την άλλη, εδώ ανήκουν και ορισμένα με βαθιά φιλοσοφικές αναζητήσεις, μαύρη μελαγχολία, τραγικούς χαρακτήρες, απελπισμένες αγάπες, καταχθόνια σχέδια εκδίκησης, τρομερές προδοσίες, όπου οι ήρωες περνούν από φωτιά και σίδερο (κάποτε κυριολεκτικά), αίματα, σκοτωμοί, βασανισμοί και απώλειες.Προσωπικά, σ'αυτή την κατηγορία θα πρότεινα ανεπιφύλακτα, για όσους αντέχουν, τα: Angel Sanctuary και Godchild της Kaori Yuki.
Κάποιοι από τους τίτλους που επίσης μου άρεσαν πολύ ως τώρα είναι: Pet Shop of Horrors, Vampire Game, The Tarot Cafe, Alichino, Demon Diary, που κυμαίνονται μεταξύ των δύο άκρων.
Γενικός κανόνας για επίδοξους αγοραστές: κοιτάξτε στο πίσω μέρος του manga - έχει προτεινόμενη ηλικία αναγνώστη και το είδος όπου κατατάσσεται ο εκάστοτε τίτλος (fantasy, horror κλπ).
Στο επόμενο post: τα "αγορίστικα" (shoonen). Dewa mata!
Αποδέχτηκα να είμαι ένας από τους επίσημους authors του biographix γιατί είναι πολύ πολύ σοβαρό και του χρειάζεται ένα γελοίο υποκείμενο σαν εμένα.
Αν βρεθείτε στο νησί της Ρόδου, και θέλετε να νιώσετε την περιποίηση του χαρεμιού του σουλτάνου, επισκεφτείτε το χαμάμ στην Παλιά Πόλη. Περνώντας μέσα από μεσαιωνικές αψίδες και στενά σοκάκια, κατέληξα στην πλατεία Αρίωνος, γνωστή για τα bars και τα καφέ της. Απέναντι ακριβώς, δέσποζε το παλιό κτίριο του yeni hamam,των νέων λουτρών δηλαδή. Κατασκευασμένο το 1765,ανοίγει τις βαριές πόρτες του ακόμα και σήμερα στους επισκέπτες, για να τους τυλίξει με τους ατμούς της ηδυπάθειας και της ανατολίτικης χαλάρωσης.
Jean Léon Gérôme Bain dans le Harem
Στην τσιγγάνα που με έτριψε, την Ευγενία, άρεσαν πολύ τα δαχτυλάκια του ποδιού μου, και της έκανε εντύπωση το λευκό του δέρματός μου. Μου εξήγησε ότι οι τουρκάλες πηγαίνουν στο χαμάμ δύο φορές την εβδομάδα, ακόμα και σήμερα. Το θεωρούν απαραίτητο για τη σωματική τους υγιεινή, και για να διατηρούν το δέρμα τους λευκό και νεανικό. Τρίβοντας με το ειδικό πανάκι, χωρίς σαπουνάδα γιατί κλείνει τους πόρους, αφαιρούνται τα νεκρά κύτταρα. Μετά το ξέπλυμα, ακολουθεί το μασάζ. Με επιδέξιες κινήσεις, σε βοηθά αποβάλεις όλο το στρες και τα νεύρα της ημέρας. Αφού τελειώσει το μασάζ κι από τις δύο πλευρές, το χαμάμ είναι στη διάθεσή σου για να λουστείς, ή απλά να χαλαρώσεις, για όσο θες. Όταν είσαι έτοιμη να βγεις, τυλίγεσαι με την πετσέτα σου και πηγαίνεις στον πάγκο σου για να ντυθείς και να στεγνώσεις.
Αποδέχτηκα να είμαι ένας από τους επίσημους authors του biographix, γιατί θεώρησα πολύ τιμητικό το γεγονός ότι ένας από τους δύο admins του Biographix έκρινε ότι εγώ ως Εύη μπορώ να προσφέρω σε αυτό το τόσο αξιόλογο ιστολόγιο και με προσκάλεσε. Η φιγούρα και το γλείψιμο πάνω απ’ όλα. Πάντα.
Αποδέχτηκα, να είμαι, ένας από τους επίσημους admins του biographix, γιατί γουστάρω τη φάση. Ήθελα ένα ομαδικό εδώ και καιρό. Και φυσικά για το admin κομμάτι, Respect My Authoritaaah!
Αποδέχτηκα, να είμαι, ένας από τους επίσημους admins του biographix, γιατί είχα βαρεθεί, να ακούω τον παρακάτω διάλογο:
ZlatkoGr: Ρε σεις… Τι λέτε; Κάνουμε ένα ομαδικό blog;
Mafalda: Ναι ρε… Τι θέμα θα έχει;
ZlatkoGr: Να μωρέ… ότι νάναι…
Shiroi Taka: Να γράφουμε για τα comics!
Mafalda: Να γράφουμε για τη φωτογραφία!
Efou: Να γράφουμε για το φαγητό!
ZlatkoGr: Όχι ρε σεις… Να είναι ότι νάναι! Όπως εμείς!
Φέτος το καλοκαίρι βρέθηκα στη Μαδρίτη, για την πρώτη επίσκεψη στην πρωτεύουσα και την τρίτη στην καταπληκτική αυτή χώρα. Ενθουσιάστηκα! Από την αρχιτεκτονική, τους Μαδριλένους, τη ζωή, αλλά και τη γενναία δόση Τέχνης που πήρα.
Το δικό μου αστεράκι απονέμεται στο MNCARS. Εκεί λοιπόν πέρα από την διάσημη Guernica του Πικάσο, ανακάλυψα τον Ισπανό Chillida, αλλά πραγματικά ενθουσιάστηκα με την έκθεση που φιλοξενείται στην νέα πτέρυγα του Μουσείου με θέμα Souls & Machines. Η επιμέλεια της έκθεσης εξαιρετική, τα έργα πρωτοποριακά. Επικρατεί χαμηλός φωτισμός και lo-fi ήχος, ενώ ένας διάδρομος, που διαμορφώνεται από ημικυκλικά διαχωριστικά, μας οδηγεί στις αίθουσες - ξέφωτα με τις εγκαταστάσεις των δημιουργών. Στο πάτωμα, εδώ κι εκεί, τεράστιες μαξιλάρες (περίπου 2 Χ1,5μ) σε προκαλούν να "χαθείς" στην παρατήρηση των έργων.
Το όνομά του Arthur Ganson και τα δημιουργήματά του ένα πάντρεμα τέχνης, ψυχής και μηχανής.
Κατασκευάσματα από έναν άλλο κόσμο, όπου φύλλα αγκινάρας και κόκαλα κοτόπουλου περπατάνε, καρέκλες μινιατούρες χοροπηδάνε, αυτοκαταστρέφονται και σχισμένα χαρτιά πετάνε σαν πουλιά.
Παιχνιδιάρικα, ονειρικά, ποιητικά, τρομακτικά… ίσως, αλλά κυρίως πανέμορφα.
Machine with Cat Whiskers
Μια μικρή παρουσίαση των μηχανισμών του θα βρείτε ΕΔΩ, κάποιοι άλλοι βρίσκονται ΕΔΩ και αν θέλετε να ακούστε τον ίδιο να μιλάει για την δουλειά του δείτε ΕΔΩ.
Το "Wishing bone" πρωταγωνιστεί σε ταινία, που πληροφορίες μπορείτε να δείτε ΕΔΩ.
Υ.Γ. Καλώς σας βρήκα :)
Αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε ο Ιάπωνας καλλιτέχνης Katsushika Hokusai (1760-1849) για να περιγράψει τα σκίτσα με τις χαλαρές γραμμές που δημιουργούσε. Αν αυτός υπήρξε ο πρόδρομος του σύγχρονου manga, πατέρας του θεωρείται ο Osamu Tezuka (1928-1989), ο οποίος είναι αυτός που έθεσε τους βασικούς κανόνες όπου στηρίζονται οι mangaka (σχεδιαστές των manga) σήμερα.
Περισσότερα σε επόμενα posts! Dewa mata! (Τα λέμε!)Περνάω πολλές ώρες στον παγκόσμιο ιστό. Έχω το πρόσχημα της επαγγελματικής διαστροφής, αλλά στην πραγματικότητα το κάνω επειδή μου αρέσει. Τα όμορφα και λειτουργικά website με ενθουσιάζουν. Δεν χορταίνω να χαζεύω εμπνεύσεις, να μελετάω μεθόδους και να θαυμάζω δημιουργίες.
Σήμερα διαβάζοντας το περίφημο Smashing magazine ανακάλυψα τον Mac Funamizu, έναν ιάπωνα web/graphic designer που μοιράζεται μαζί μας τις ιδέες του για εφαρμογές της τεχνολογίας στην καθημερινότητα - ευφάνταστα γκάτζετ που θα ήθελε να δει να βγαίνουν στην αγορά. Μάλιστα δεν αρκείται στα λόγια, αλλά σχεδιάζει και τη μορφή τους – αφήνοντας τις τεχνικές λεπτομέρειες για άλλους ☺.
Στο Smashing magazine πρόβαλλαν το Looking Glass, ένα είδος φορητού υπολογιστή με μορφή γυαλιού, που κοιτάζοντας μέσα του οποιοδήποτε αντικείμενο θα μπορούμε μέσω web (σύνδεση με μηχανές αναζήτησης, εγκυκλοπαίδειες, Google maps κ.λπ.) να πάρουμε περισσότερες πληροφορίες γι αυτό. Οι εφαρμογές που προτείνει για τη συσκευή είναι ανεξάντλητες: κοιτάζοντας τον ουρανό να παίρνουμε πρόγνωση καιρού, κοιτάζοντας τροφές να βλέπουμε τα διαιτητικά στοιχεία τους, στρέφοντάς το προς τα αστέρια να μας δείχνει τον αντίστοιχο χάρτη του ουρανού και τις ονομασίες των αστερισμών κι ένα σωρό άλλα. Πραγματικά εντυπωσιακό. Πάρτε μια ιδέα.
Βρίσκω πως οι συσκευές που φτιάχνει είναι πανέμορφες! Οι φίλοι των Mac θα ανακαλύψουν ένα σωρό προσθήκες για τον αγαπημένη τους υπολογιστή, όπως η External Touch Screen – εξωτερική οθόνη αφής που μπορεί να λειτουργήσει και ως κορνίζα για ψηφιακές φωτογραφίες ή ταινίες, ως πληκτρολόγιο ή ακόμα και ως κάλυμμα για το macbook σας.
Επειδή στην προκειμένη περίπτωση τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, εξερευνήστε τα όλα μόνοι σας στο σάιτ του: http://petitinvention.wordpress.com
Y.Γ. Ευχαριστώ κι εγώ mafalda για την πρόσκληση. Πολλά και πολύ ενδιαφέροντα τα θέματα του blog. Έχω κολλήσει από καιρό!
Με την είσοδο του Flash στην εργαλειοθήκη των σχεδιαστών, πολλοί έχουν παραμελήσει τη χρησιμότητα και τη δύναμη του CSS (Cascading Style Sheets) στο σχεδιασμό ιστοσελίδων, εκτός από τα blogs όπου το CSS συνεχίζει να προοδεύει.
