13.10.08

Impressionism and Scotland

Κυριακή. Βαριέσαι. Έχεις διάβασμα. Θέλεις τη μαμά σου. Σε πιάνει απελπισία. Ξέρεις ότι κανονικά πρέπει να κάτσεις μέσα να διαβάσεις, αλλά δεν μπορείς. Έξω έχει καλό καιρό, λίγη συννεφιά, καλή θερμοκρασία. Σε φωνάζει για να βγεις και δεν θέλεις να χάσεις την ευκαιρία να δεις όλα αυτά τα έργα μαζεμένα.

Έτσι πήγα...



Στην έκθεση Impressionism and Scotland, στο National Gallery Complex.

Περπάτησα μέχρι εκεί, μια ωραιότατη βόλτα στο φθινοπωρινό απόγευμα του Εδιμβούργου. Φωτό έχω μόνο απ'έξω, μέσα δεν επίτρεπόταν και είχε και πολύ κόσμο.
Τα δύο κτήρια από το πλάι, καθώς περπατούσα προς αυτά

η καντίνα στο πλάι του κτηρίου. Βλέπετε το πανώ για την έκθεση ακριβώς από πάνω

Η Γκαλερί είναι επιβλητική, και απ'έξω, και από μέσα. Η έκθεση ήταν οργανωμένη και στημένη πολύ πετυχημένα, με σκοπό να δείξει τις επιρροές Σκωτζέζων καλλιτεχνών του 19ου και 20ου αιώνα από τους Γάλλους ιμπρεσιονιστές - κυρίως, αλλά όχι μόνο. Πανέμορφα έργα καλλιτεχνών του μεγέθους των Monet, Manet, Degas, Cézanne, Matisse, Renoir, Van Gogh, Gauguin, Whistler κ.α. παρέα με τους Σκωτζέζους Guthrie, Lavery (Glasgow Boys), Peploe, Cadell, Hunter, Fergusson (colourists), Henry, Crawhall, McTaggart κ.α.

Το έργο The Storm του William McTaggart, ήταν στην αρχή της έκθεσης



Η έκθεση ήταν στημένη σε έξι αίθουσες, με τοίχους βαμμένους σε διάφορες αποχρώσεις του γαλάζιου. Πήγαινε κανείς από τη μία αίθουσα στην άλλη θαυμάζοντας τα έργα και διαβάζοντας κειμενάκια για τον ιμπρεσιονισμό και τους επιχειρηματίες που αγαπούσαν την τέχνη και που βοήθησαν τους ιμπρεσιονιστές να γίνουν γνωστοί στη Σκωτία και να επηρεάσουν τους ομοεθνείς τους καλλιτέχνες.

Παρότι είχε πολύ κόσμο (το φαινόμενο του τρέξτε-να-προλάβουμε-τελειώνει-σήμερα-η-έκθεση) δεν υπήρχε συνωστισμός. Τα φιλότεχνα πλήθη κάθονταν αρκετά μακριά από τους πίνακες για να βλέπουν όλοι και είχαν υπομονή. Βοηθούσαν και οι ευρύχωρες αίθουσες. Στις πιο μικρές γινόταν λίγο της κακομοίρας, αλλά πάλι με υπομονή και λίγο αναμονή, βλέπαμε όλα τα έργα.

Nocturne: Blue and Gold - Old Battersea Bridge του James McNeill Whistler

Olive Trees (Les Oliviers) του Vincent Van Gogh

(Η έκθεση είχε πάρα πολλά έργα, τα παραπάνω είναι λιγοστά και μη αντιπροσωπευτικά, απλά μου άρεσαν πολύ και ήθελα να τα συμπεριλάβω στο post)
Έκανα κι ένα ιδιαίτερα εκτονωτικό shopping therapy στο μαγαζάκι. Κατά βάθος ήθελα να το σηκώσω όλο, αλλά δεν το σήκωνε η τσέπη μου δυστυχώς. Χάρηκα ιδιαίτερα που δεν βαρέθηκα και πήγα, ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία αυτή η έκθεση. Καμία σχέση με
αυτές που έχουμε συνηθίσει back home.

Bonus photos:
Princes Street Gardens και στο βάθος το Scott Monument από το προαύλιο της Πινακοθήκης.

Princes Street Gardens και στο βάθος North Bridge.

Υ.Γ. Όταν γύρισα ήθελα ακόμα τη μαμά μου (λιγουλάκι) αλλά μετά το ξεπέρασα. :-)

10 σχόλια:

efou είπε...

όμορφη παρουσίαση και τι γλυκιά εισαγωγή!! (να ξέρεις πάντως αυτό με τη μαμά συμβαίνει ακόμη και μετά από πολλά χρόνια μακριά της :-))

Στοχαστης είπε...

ΑΠΛΑ τέλειο, δεν φαντάζεσαι πόσο σε ζηλευω αυτη την στιγμη, μιλάμε για τεράστια έκθεση! Οσο για την μαμα, την επομενη φορά θα ξαπλώσεις για λίγο και θα περάσει, δεν ειναι τιποτα...:Ρ

deadendmind είπε...

@ efou: Ευχαριστώ ((((εφούλα))))
Ε, πρώτη φορά μακριά από τη μαμά, άργησε και να με πιάσει, 1,5 μήνα έχω εδώ. :-)

@ Στοχαστής: Πραγματικά τεράστια και απίστευτα καλή. Το μόνο σίγουρο εδώ είναι ότι χορταίνει κανείς τέτοιου είδους εκθέσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις.

mafaldaQ είπε...

Τα καλά της ξενιτιάς εεε; Φαίνεται πολύ ωραία έκθεση και χαίρομαι που την απόλαυσες χωρίς συνωστισμό. Εμείς Αθήνα, λίγο ταλαιπωρηθήκαμε στο Μουσείο Κυκλαδίκης Τέχνης και στον Τσιτσιάνο αλλά εντάξει...

Κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε και εμείς να έχουμε "ευρωπαϊκά" μουσεία και κυρίως "ευρωπαίους" επισκέπτες!

Ανώνυμος είπε...

αααααχ :)

Silver είπε...

Αννούλα θέλω να κάνω μια παρέμβαση στα γραφόμενα σου:
Κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε και εμείς να έχουμε "ευρωπαϊκά" μουσεία και κυρίως "ευρωπαίους" επισκέπτες????

StrangeEmily είπε...

Αχ, απόλαυσέ του Δάφνη τώρα που μπορείς και είσαι εκεί!

Πολύ όμορφο ποστ.

Φιλιά!

mafaldaQ είπε...

@ Silver: Θεωρώ ότι στην Ελλάδα, ακόμα δεν έχουμε Μουσεία φιλικά προς τον χρήστη-επισκέπτη, αλλά δεν έχουμε και πολλούς χρήστες-επισκέπτες, φιλικούς προς τα Μουσεία, γενικά. Και δεν θα κάνω την απλοϊκή σκέψη, ότι αν είχαμε καλύτερα μουσεία, θα είχαμε περισσότερους επισκέπτες. Δεν το βλέπω τόσο απλά. Ξέρω βέβαια ότι η εθνικότητα, που είναι πιο φιλική στα μουσεία, είναι οι τουρίστες, γιατί νιώθουν την ανάγκη να επισκεφτούν κάτι σημαντικό, στον τόπο που βρίσκονται. Αλλά θα ήθελα σε μεγάλες εκθέσεις, που φιλοξενούνται, στον τόπο διαμονής μας, να γινόμασταν λίγο τουρίστες και να πηγαίναμε. Δεν ξέρω αν σε κάλυψα… Μπορώ να γράψω πολλά post για το θέμα πάντως και αυτό δεν είναι απειλή :)!

deadendmind είπε...

@ Mafalda: Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει η "κουλτούρα" του να πηγαίνει ο κόσμος σε εκθέσεις. Έχω βρεθεί κι εγώ σε χάλια καταστάσεις με πολύ κόσμο...

((((((((((kihli)))))))))))))

@ StrangeEmily: Ό,τι μπορώ κάνω! :-)

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ενδιαφέρον το Blog

Eαν θέλεις μια διαφορετική άποψη για τα Ελληνικά δρώμενα, βασισμένη στην Αρχαία Ελληνικη Φιλοσοφία δεν έχεις παρά να επισκεφθείς Νέο Blog από τα Χανιά με:

http://wwwmetron-aristongr.blogspot.com/

Με εκτίμηση
Αντώνιος Περιπατητής