Μεγάλη η χάρη της...

Της Αγίας Παρασκευής σήμερα. Χρόνια μας πολλά, να είμαστε καλά. Άντε και την άλλη εβδομάδα με το καλό...


Όχι, δεν είναι αυτό που νομίζετε. Δεν είναι η Αγία Παρασκευή η καλοκαιρινή, που γιορτάζει μια φορά το χρόνο και λέμε χρόνια πολλά στις Παρασκευές, Βούλες, Εύες και δε συμμαζέυται!

Είναι η Αγία Παρασκευή που γιορτάζει κάθε εβδομάδα. Κάθε τέλος εργάσιμης εβδομάδας για την ακρίβεια. Και τη γιορτάζουν όλοι οι εργαζόμενοι.

Είναι η μέρα που ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των εργαζόμενων στα γραφεία παραγγέλνουν.

Είναι η μέρα το πρωί στο δρόμο βλέπεις χαμόγελα. Τις άλλες μέρες τα πρόσωπα είναι σκυθρωπα - για να μη μιλήσω για την κοψοφλεβική όψη απόγνωσης που έχουν τη Δευτέρα (-:

Είναι η μέρα που έχει λιγότερη κίνηση στο δρόμο απ' ότι συνήθως.

Είναι η μέρα που οι υπολογιστές στο γραφείο κλείνουν και παραμένουν γύρω στις 64 ώρες κλειστοί. Ας ξεκουραστούν και τα συστήματα. Όχι μόνο οι άνθρωποι.

Είναι η μέρα που πολλοί ξεχνούν τον κωδικα ένδυσης!

Είναι η μέρα για την οποία σε σχετικό απάλευτο τραγούδι των Στρουμφ δεν πέφτει καθόλου γκρίνια.

Είναι η μέρα που στα Αγγλικά πήρε το όνομά της από την Freyja, τη Θεά του ερωτα και της γονιμότητας! (Όπως βλέπετε, αρχαιόθεν η Παρασκευή ήταν μια πολύ ...ερωτική μέρα (-;)

Είναι η μέρα που οι εργασιομανείς Γερμανοί αποτελούν Freitag, το οποίο όλως τυχαίως(;) είναι ομόηχο με το Frei - Tag (=ελεύθερη μέρα!)

Κι αν καμιά φορά τύχει να έχει ο μήνας 13, δε χάλασε κι ο κόσμος. Απλά κάποιοι προληπτικοί προσπαθούν να σπιλώσουν το καλό όνομα αυτής της ημέρας.

Τι νομίζετε, ότι είναι πολλές, εξ άλλου, οι Άγιες Παρασκευές; 48 (=12*4) είναι όλες κι όλες. Βγάλτε και μερικές που πέφτουν μέσα στην άδεια και μένουν καμιά σαρανταπενταριά.

Ας τις χαρούμε. Χρόνια μας πολλά και πάλι!