Music photography

Πιστεύω πολύ στο «Όποιος ψάχνει, βρίσκει», απλά πιστεύω ότι η αξία βρίσκεται στη διαδικασία του ψαξίματος, παρά στο εύρημα. Αυτό δεν ισχύει πάντα, αλλά μου αρέσει τόσο πολύ να χάνομαι, ψάχνοντας. Αποφάσισα, όσα ψάχνω καθημερινά, ως μέρος μια ιδιόρρυθμης ιεροτελεστίας μου, να τα tag, στο delicious, ως everyday. Άμα ξεχνάω κανένα, να το αναφέρω στα post μου, θα τα βρίσκετε σιγά-σιγά στο μενού δίπλα! Σήμερα στο Illustrative, ανακάλυψα ότι τα όσα «ζωγραφίζω», όταν μιλάω στο τηλέφωνο, έχουν όνομα! Λέγονται “telephone doodles” και έψαξα το αρχείο των προσχέδιων του περιοδικού, να δω μήπως είχα κάνει κάτι συμπαθητικό. Μάταια! Τι με πέρασα; Για καμιά Γαλήνη; Παρεπιπτόντως… Τι θα γίνει ρε κορίτσι εκείνο το wacom? Θα το δούμε καμια φορά; Μπορεί ο Martin Haake, να μιλάει με πιο φιλικά πρόσωπα. Πάντως εντυπωσιάστηκα.

Στο Core77, διάβασα για μια έκθεση, που θα ήθελα πάρα πολύ να επισκεφτώ αλλά δεν προλαβαίνω: «A Recent History of Writing and Drawing». Μήπως να μην πήγαινα στη Χίο;
Και μετά ανακάλυψα την Sarah Cass στο designboom και ένα νέο είδος (για εμένα) φωτογραφίας. Music photography. Με copy-paste από το post, που ανακάλυψα:

if you area fan of independent music than you will have no doubt come across the work of photographer Sarah Cass. Cass is based out of New York City but she travels around the world to shoot some of today’s top independent bands. While she is a skilled photographer, it doesn’t hurt that her portfolio reads like a who’s who of the independent music scene.

Νομίζω πως βρήκα τον δικό μου καινούριο τρόπο, να ανακαλύπτω την μουσική.