Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι, οι Θεσσαλονικείς τουλάχιστον, θυμάστε τη μεγάλη φωτιά στην Κασσάνδρα το 2006.
Χιλιάδες στρέμματα δάσους καταστράφηκαν, ένα πανέμορφο τοπίο
χάθηκε, ζωές κινδύνεψαν και δεν θυμάμαι αν είχαμε και θύματα, όπως συνέβη πέρσι στην Πελοπόννησο. Μέσα σ’ αυτήν την καταστροφή λοιπόν κάηκε και το σπίτι μιας καλλιτέχνιδας της Αναστασίας Μωραΐτου.
χάθηκε, ζωές κινδύνεψαν και δεν θυμάμαι αν είχαμε και θύματα, όπως συνέβη πέρσι στην Πελοπόννησο. Μέσα σ’ αυτήν την καταστροφή λοιπόν κάηκε και το σπίτι μιας καλλιτέχνιδας της Αναστασίας Μωραΐτου.
Η ίδια μου είπε ότι εκείνες τις μέρες μόλις είχε ολοκληρωθεί μια έκθεση της σε ένα ξενοδοχείο της περιοχής, η οποία είχε πάει πολύ καλά. Μάλιστα είχε πουλήσει και έναν μεγάλο αριθμό έργων και ήδη είχε λάβει κάποια προκαταβολή. Όλο αυτό το όμορφο σκηνικό έρχεται να καταστρέψει η φωτιά. Το σπίτι κάηκε ολοσχερώς και φυσικά κανένα από τα έργα της δεν σώθηκε.
Ωστόσο η ίδια δεν το έβαλε κάτω. Συνέλεξε ότι είχε απομείνει από το καμένο σπίτι και μέσα στις στάχτες βρήκε την ομορφιά σε ένα λιωμένο μέταλλο που έλαμπε στον ήλιο. Μπόρεσε και μάζεψε όλους αυτούς τους μικρούς θησαυρούς όπως τους χαρακτηρίζει και μετά από σκληρή δουλειά έφτασε να εγκαινιάσει χθες την έκθεση της με τον τίτλο «Φοίνιξ» (το πουλί που όταν γεράσει αναφλέγεται και ξαναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του).
Τα υλικά που χρησιμοποίησε ήταν κουφώματα από πόρτες και παράθυρα που κάηκαν, οι πίνακές της, τα κοσμήματα της, όλα τα αντικείμενα που είχε μέσα στο σπίτι της. Η κ. Μωραΐτου τα επεξεργάστηκε με προσοχή και από τα αποκαΐδια έφτασε να δημιουργήσει καράβια, αγάλματα, ακόμα και μια πανοπλία! Όλοι όσοι είδαν την έκθεση έκαναν λόγο για ένα μήνυμα αισιοδοξίας που πραγματικά δείχνει τη θέληση για ζωή.
3 σχόλια:
πολύ ωραίο σίλβερ! θα πάμε, δεν θα πάμε;
Ήθελα πολύ να πάω και θα πάω αλλά δεν ήξερα την ιστορία! Πολύ ωραία παρουσίαση Silver!
Πάμε αυτό το ΣΚ?
Δημοσίευση σχολίου