Μαθαίνοντας ξένες γλώσσες online

Το ξέρατε ότι υπάρχει δικτυακός τόπος κοινωνικής δικτύωσης (social networking ντε (-:) για εκμάθηση ξένων γλωσσών;

Ω, ναι, ρίξτε μια ματιά εδώ!

Έπεσα τυχαία πάνω του καθώς κοιτούσα λίστα με τόπους κοινωνικής δικτύωσης εδώ.

Έγινα μέλος πριν από λίγο και είμαι σχεδόν ενθουσιασμένος! Ψάχνεις για "φίλους" που να μιλάνε τη γλώσσα που θέλεις να μάθεις/εξασκήσεις και μπορείτε να κάνετε chat. Δεν πρόλαβα να δω υποστηρίζει ακουστικά και μικρόφωνο όπως skype, θα είναι καλύτερα αν το κάνει.

Επίσης, έχει και κάποια online μαθήματα!


Προσωπικά, μιλάω καλά Αγγλικά και θέλω να εξασκήσω τα γερμανικά μου, οπότε θα ψάξω για γερμανόφωνους που θέλουν να εξασκήσουν τα αγγλικά τους, να κάνουμε αλλαξοκωλιές στους ρόλους δασκάλου - μαθητή ((-: Επίσης, ίσως κάνω μια απόπειρα να δω τι θα τσιμπήσω από ισπανικά που πάντα ονειρευόμουν!

Όμορφα πράγματα!

Έχει περισσότερα εδώ...

Αυτό ήταν όλο! Κλείστε το...

Τα Φτερά του Έρωτα (Der Himmel über Berlin)

Τα φτερά του έρωτα είναι οι άγγελοι που μας περιβάλλουν, που μας αγγίζουν όταν ανατριχιάζουμε, όταν μια ανεξήγητη ξαφνική ευφορία μας κατακλύζει εκεί που όλα είναι μαύρα. Πλάσματα που υπήρχαν πριν αρχίσει η ιστορία και που θα υπάρχουν αφού αυτή τελειώσει. Που δεν έχουν υλική υπόσταση. Που τα βλέπουν όλα ασπρόμαυρα γιατί βλέπουν την ουσία μόνο των πραγμάτων.

 

(http://www.wim-wenders.com/movies/movies_spec/wingsofdesire/wingsofdesire.htm#)


Που μόνο τα παιδιά μπορούν να τα δουν κι αυτό γιατί:

When the child was a child,
it didn’t know that it was a child,
everything was soulful,
and all souls were one.

When the child was a child,
It was the time for these questions:
Why am I me, and why not you?
Why am I here, and why not there?
When did time begin, and where does space end?
Is life under the sun not just a dream?

(Song of Childhood by Peter Handke)

Τα φτερά του έρωτα είναι οι σκέψεις όλων των ανθρώπων, ασταμάτητες σκέψεις, όμορφες, άσχημες, χαρούμενες, θλιβερές. Ένα πολύβουο σμήνος.

Τα φτερά του έρωτα είναι ο γεροπαραμυθάς που ονειρεύεται να γράψει ένα έπος για την ειρήνη: "What is it about peace that keeps its epic from enduring?"

Τα φτερά του έρωτα είναι μια αστική γεωγραφία του δυτικού Βερολίνου.

 

(uploaded by seriykotik1970: http://www.flickr.com/photos/71092566@N00/159859919)


Τα φτερά του έρωτα είναι η αισθησιακή ερμηνεία του Nick Cave σ’ένα από τα πιο ερωτικά του τραγούδια...

Τα φτερά του έρωτα είναι τ’ανθρώπινο, αυτό που κι οι αθάνατοι επιθυμούν, αυτό που κάνει τους ανθρώπους πιο τυχερούς απ’τους αγγέλους.

 

(http://www.wim-wenders.com/movies/movies_spec/wingsofdesire/wingsofdesire.htm#)

Τα φτερά του έρωτα είναι η ιστορία αγάπης μεταξύ του Άντρα και της Γυναίκας, του αιώνιου ζευγαριού...

"There's no greater story than ours. That of Man and Woman. It will be a story of giants. Invisible, transposable. A story of new ancestors. Look. My eyes. They are the picture of necessity, of the future of everyone on the plaza. Last night I dreamt of a stranger. Of my man. Only with him could I be lonely. Open up to him. Completely open, completely for him. Welcome him completely into myself. Surround him with the labyrinth of shared happiness. I know it is you."

Τα φτερά του έρωτα δεν είναι ταινία, είναι ένα ποίημα, ένας πίνακας ζωγραφικής, ένα τραγούδι...μια ωδή στη ζωή, την ειρήνη, την αγάπη και την αισιοδοξία...

To be continued...

Έχει περισσότερα εδώ...

Αυτό ήταν όλο! Κλείστε το...

Tiger Lillies Freakshow

(Crossposting with Logiki tis plakas...)

Παρασκευή βράδυ, 9.30 η ώρα, στη Μονή Λαζαριστών της Θεσσαλονίκης, αξιώθηκα επιτέλους να δω τους Tiger Lillies από κοντά. Πέρα από κάποια ξέμπαρκα τραγούδια τους που είχα ακούσει/δει κατά καιρούς στο Youtube (με πιο αγαπημένο το Start a Fire), δεν ήξερα και πολλά για το συγκρότημα, παρά μόνο πως το Freakshow είναι καινούργια παράσταση γι' αυτούς και πως όσοι τους έχουν παρακολουθήσει λένε τα καλύτερα.

Όλα αυτά μου φάνηκαν υπεραρκετά ώστε να δώσω 30€ εισιτήριο (25€ για τους φοιτητές) και να κατεβώ στη ζεστή Θεσσαλονίκη για να τους δω, όταν είπε η efou πως σκέφτεται να πάει.

Ο χώρος της Μονής Λαζαριστών μου αρέσει αρκετά, όσες λίγες φορές τον έχω επισκεφτεί, αν και για τη συγκεκριμένη παράσταση το ότι όλα τα καθίσματα είναι στην ίδια ευθεία δημιουργούσε πρόβλημα στο πόσο έβλεπε ο καθένας. Οι θέσεις γέμισαν, η βραδιά δεν ήταν ούτε υπερβολικά ζεστή, ούτε κρύα και διάθεση υπήρχε άφθονη. Η παράσταση δεν άργησε ιδιαίτερα να ξεκινήσει και το τρίο των μουσικών βγήκε στην, (όπως μου φάνηκε στην αρχή) αρκετά λιτή γι' αυτό που είχα εγώ στο μυαλό μου, σκηνή.

(Uploaded on Flickr by svinovik)
Ιδρυτής, στιχουργός και συνθέτης όλων των τραγουδιών των Tiger Lillies είναι ο Martyn Jacques. Βαμμένος σαν κλόουν αλλά με μια πολύ "σκληρή" φάτσα, είναι αυτός που τραγουδάει τα πάντα στις σχεδόν 2 ώρες της παράστασης. Με μια πολύ χαρακτηριστική castrati φωνή, της οποίας έχει απίστευτο έλεγχο και χρώμα, εκφραστική και γεμάτη, δε σ' αφήνει να κουραστείς από τη φαινομενική μονοτονία του ήχου.

Ο ίδιος έπαιξε ακορντεόν, πιάνο και γιουκαλίλι σε ένα κομμάτι. Την υπόλοιποι ορχήστρα αποτελούν οι δύο Adrian, ο Huge (ντραμς, κουζινικά, κτλ :-) και ο Stout (κοντραμπάσο, musical saw και theremin). Αυτό το τελευταίο είναι το όργανο που ο ήχος του στις ψηλές μοιάζει με βραστήρα τσαγιού όταν σφυρίζει και στις χαμηλές μάλλον με εκκλησιαστικό όργανο. Το έχετε ακούσει και σε παλιές ταινίες τρόμου, το περίεργο τρεμούλιασμα. Ωραίο, δεν το είχα ξανακούσει ποτέ. Και οι δύο Adrian ήταν άψογοι μουσικοί και δένανε πάρα πολύ καλά, ενώ κάνανε και τα φωνητικά.

(Uploaded on Flickr by Keka ;))
Από κει και πέρα, οι υπόλοιποι που αποτελούν τους Tiger Lillies είναι performers. Ένα ζευγάρι νάνων που είναι οι "Τοσοδούληδες", ένας παλιός καλλιτέχνης δρόμου που κάνει κάποια τρικ με καπέλα, 2 δίδυμες που παίζουν τις "Σιαμαίες Αδελφές" και προς το τέλος της παράστασης εκτελούν ένα εντυπωσιακό ακροβατικό νούμερο κρεμασμένες από ένα trapeze όπως στο τσίρκο, μια ακόμα κοπέλα που γίνεται η "Γυναίκα Φίδι" και η "Amanda με τα μακριά μαλλιά", μια παχουλή κοπέλα που είναι η καημένη η "Rosa με τις 3 καρδιές"...

Τα σκηνικά βοηθούν την ατμόσφαιρα: Είναι κυρίως βαγόνια τραίνου διαφόρων μεγεθών, τα οποία ανοίγουν για να αποκαλύψουν στο εσωτερικό τους, από τους ίδιους τους χαρακτήρες, μέχρι τεράστιες κούκλες (τον άνθρωπο με τα "3 Ζευγάρια Χέρια) ή και το εσωτερικό ενός σπιτιού. Απλά σκηνικά δεν είπα πως μου φάνηκαν στην αρχή; Καμία σχέση.

Όλα αυτά φτιάχνουν μια παράσταση που κινείται από το γέλιο στη συγκίνηση, όπως ακριβώς και τα τραγούδια. Οι στίχοι λένε ολόκληρες ιστορίες, δεν κινούνται στη λογική του κουπλέ-ρεφρέν. Η Rosa χρειάζεται καρδιές, αφού οι 3 καρδιές της έχουν πληγωθεί από τους ανθρώπους που γνώριζε, ο φιλάργυρος πούλησε όλους του τους φίλους και την οικογένεια, το κορίτσι που αιμορραγεί δεν έχει πολύ χρόνο ακόμα σαν ατραξιόν του freakshow γιατί πεθαίνει, η λοβοτομή περιμένει όλα τα φρικιά του κόσμου, ο Αθάνατος έχει επιζήσει από τα απίστευτα, ο Τριχωτός Άντρας βλέπει δασύτριχο ουρανό και ένα φρικιό δε μπορεί να πιστέψει πως το έχει ερωτευτεί ένας νορμάλ άνθρωπος.

Μαύρα, ζοφερά, αλλά αστεία, τα τραγούδια δίνουν μια ματιά στο γκροτέσκο και φρικιαστικό σύμπαν των ανθρώπων των Freak shows, ασχήμια και ομορφιά ταυτόχρονα, ανθρώπων που για πολλά χρόνια αποκλειόταν από τις κοινωνίες και έβγαζαν το ψωμί τους με το να γίνονται θέαμα των "κανονικών" ανθρώπων που τους καταβρόχθιζαν με τα μάτια τους. Άνθρωποι που πριν την πρόοδο της ιατρικής γεννιόνταν με οποιαδήποτε μορφής δυσπλασία ή εκτελούσαν παράτολμα show, συγκεντρωνόταν και ταξίδευαν μαζί σαν ένα παράξενο τσίρκο.

(Uploaded on Flickr by svinovik)
Όταν στις 12 παρά έφυγα από τη Μονή Λαζαριστών, ακούγοντας το Start a Fire στο κλείσιμο της παράστασης, ήμουν σίγουρος πως είχα κάνει καλή επιλογή, πως ήταν κάτι που θα το θυμάμαι και πως σίγουρα οι Tiger Lillies είναι κάτι που θα ξανάβλεπα. Έφυγα με χαμόγελο, σκεπτόμενος όλους αυτούς τους ανθρώπους που έζησαν μια ζωή με την ταμπέλα του "περίεργου", του "όχι ακριβώς ανθρώπου" και υπομείνανε την ταπείνωση του να μη γίνονται αποδεκτοί σε κάθε μέρα της ζωής τους.

(μισό, αυτό κάτι μου θυμίζει...)

Τέλος πάντων, αν το Tiger Lillies Freakshow βρεθεί ξανά μπροστά σας, μη χάσετε την ευκαιρία. Άλλωστε:

This freakshow is the best in town
This freakshow is the worst around.

---

Post μέσα στο post:

Φυσικά η παράσταση μου θύμισε το Carnivàle, μια από τις ελάχιστες σειρές της τηλεόρασης που μπορώ να ορίσω ως τέχνη. Περίεργη, υποβλητική και συνολικά μια καθόλου "εύκολη" σειρά για την ελεύθερη θέληση και το πεπρωμένο, που διαδραματίζεται γύρω από ένα μετακινούμενο show που περιλαμβάνει αρκετά freaks. Εξαιρετική σειρά, μόνο 24 επεισόδια και highly recommended!

---

Links:
Φωτογραφίες (1, 2, 3) της neorian, post στο thess.gr και video του Argos από τις παραστάσεις του Tiger Lillies Freakshow στη Μονή Λαζαριστών.
The Tiger Lillies (Το site του συγκροτήματος)
Official YouTube Channel (Εμ... Official YouTube Channel?)
The Tiger Lillies Forum (Forum με νέα, reviews και διάφορα από τους fans)
MySpace (Η myspace σελίδα τους)
The Tiger Lillies Book (Βιβλίο με όλους τους στίχους και δεκάδες φωτογραφίες, τσεκάρετε το "Specials" για διάφορα pdf, φωτογραφίες, κτλ)
The Tiger Lillies - Illustration of Songs (Ένα συλλεκτικό βιβλίο με illustrations των στίχων των τραγουδιών)

Extra Theremin Edition: Ακούστε Super Mario Bros. theme, το Crazy του Gnarls Barkley και το La Valse D'Amelie παιγμένα με theremin!

Έχει περισσότερα εδώ...

Αυτό ήταν όλο! Κλείστε το...

12o Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - εντυπώσεις!

Το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ τελείωσε και για φέτος και η δημοσιογραφική ομάδα του biographix ήταν εκεί! Παρά τη γενική αναστάτωση λόγω καιρού, ήταν ένα όμορφο 3ήμερο που έγινε 4ήμερο μιας και οι εκδηλώσεις και οι συναυλίες της Παρασκευής μεταφέρθηκαν στη Δευτέρα. Δυο λόγια, λοιπόν, για το τι είδαμε και μάθαμε φέτος...

είδαμε:

-έκθεση φωτογραφιών από τα γεγονότα του Δεκέμβρη



-έναν γκρίζο ερωδιό μένα σ'ένα χαρτόκουτο...κάποιος τον βρήκε χτυπημένο κοντά στη λίμνη Κερκίνη, επικοινώνησε με το Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων (ΕΚΠΑΖ) και τον έφερε στο περίπτερό του στο φεστιβάλ. Τα παιδιά από το ΕΚΠΑΖ ήταν πολύ συμπαθητικά, άνοιξαν το κουτί για να δούμε το πουλί και μας είπαν μερικά πράγματα για τη δράση τους. Δυστυχώς, παρόλο που το ΕΚΠΑΖ ξεκίνησε τη δραστηριότητά του από την πόλη της Θεσσαλονίκης το 1984, μετά από 24 χρόνια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το χώρο όπου περιέθαλπε τα ζώα κι έτσι βρίσκεται για 2 σχεδόν χρόνια χωρίς στέγη...οι εθελοντές συνεχίζουν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, παίρνοντας τα πληγωμένα ζώα ακόμη και στα σπίτια τους...Ρίξτε μια ματιά στο site τους για να ξέρετε τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση που βρείτε κάποιο ζώο που έχει ανάγκη από βοήθεια ή σε περίπτωση που θέλετε να συμμετάσχετε εθελοντικά στις δραστηριότητες του κέντρου.

υπογράψαμε:

-για τη διεκδίκηση των πρώην στρατοπέδων από τους πολίτες στο περίπτερο της Green Attack! Οι εκτάσεις αυτές είναι η τελευταία μας ευκαιρία για δημόσιους χώρους πρασίνου!

-για την κατάργηση των φυλακών ανηλίκων στο περίπτερο της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων και διαβάσαμε "Το κελί", εφημερίδα στην οποία γράφουν και κρατούμενοι, αλλά απαγορεύεται να μοιράζεται μέσα στις φυλακές, τα τεύχη της υπάρχουν σε ηλεκτρονική μορφή στη σελίδα τους. Επίσης, υπήρχε μια μικρή έκθεση με ζωγραφιές από κρατούμενους:



ακούσαμε:

-το συγκρότημα κρουστών "Κρουστωδία" που και φέτος έκαναν (κατί παραπάνω από) αισθητή την παρουσία τους με τα υπέροχα όργανα, τις φωνές και το κέφι τους!

-λίγο από Μήτση και Δερμιτάσογλου, Βίδα, Skaribas, Σαββίνα Γιαννάτου και Primavera en Salonico

φάγαμε:

-αφγανικά μεζεδάκια με κιμά και γιαούρτι και αλβανικούς λουκουμάδες από την κουζίνα μεταναστών, αλλά και ελληνικά σουβλάκια (λείπει ο Μάης απ'τη Σαρακοστή;;)

χαρήκαμε:

-με την παρουσία πολλών οικογενειών, μαμάδες και μπαμπάδες με τα παιδάκια απ'το χέρι να ενημερώνονται στα διάφορα περίπτερα και να υπογράφουν σε εκστρατείες...αυτό πραγματικά είναι πολύ όμορφο κι ελπιδοφόρο!

-με τον ενθουσιασμό των μελών της "Επιτροπής Κατοίκων για την Προστασία της Παραλιακής Ζώνης στο Καραμπουρνάκι"! Επίσης πολύ ελπιδοφόρο το γεγονός ότι οι κάτοικοι πλέον ενδιαφέρονται και συμμετέχουν ενεργά στα θέματα της περιοχής τους!

-με τον κόσμο και την ανταπόκρισή του γενικότερα! Αν κι ο καιρός ήταν καλύτερος μάλλον θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη!

μάθαμε:

-για το φεστιβάλ στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά στις 5 και 6 Ιουλίου

-για την πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες την Τρίτη 7 Ιουλίου



Τα παραπάνω ήταν ελάχιστα απ'αυτά που μπορούσε κανείς να δει και να κάνει στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, ένα πραγματικά γεμάτο πρόγραμμα με συζητήσεις, προβολές, εργαστήρια και συναυλίες που χρειάζεται ν'αφιερώσεις πολύ χρόνο για να πεις ότι είδες/έκανες αρκετά! Άντε και του χρόνου!

Έχει περισσότερα εδώ...

Αυτό ήταν όλο! Κλείστε το...