Δυναμικοί πύργοι - Τα ακίνητα που αρνούνται το όνομά τους

Όλα ξεκίνησαν όταν μου έστειλαν το power point. Είχε τίτλο "Τα 15 πιο παράξενα κτίρια του κόσμου" και μέσα είχε φωτογραφίες από μια βιβλιοθήκη του Κάνσας σε μορφή ραφιού με ράχες βιβλίων, ένα μέγαρο με το κεφάλι κάτω στη Φλόριντα, ένα εντελώς "κουνημένο" στην Πολωνία, λίγο από Νταλί, τους αγαπημένους μου κύβους του Ρότερνταμ και διάφορα άλλα που ούτε τα είχα ξανακούσει. Ευτυχώς το αρχείο είχε τα ονόματα των κτιρίων και τις τοποθεσίες, έτσι με κεντρισμένη την περιέργεια και λίγο ψάξιμο έφτασα στο "Unusual Architecture" που είναι γεμάτο φωτογραφίες ευφάνταστων, πανέμορφων, παραμυθένιων κτισμάτων! Εκεί βρήκα το διαμαντάκι που ακολουθεί...


Δεν σας θυμίζει Jenga; Ο Δυναμικός Πύργος του Dubai, το πρώτο κινούμενο κτίριο στον κόσμο, αποτελείται από 80 ορόφους που ο καθένας τους έχει τη δυνατότητα να περιστρέφεται ανεξάρτητα από τους άλλους γύρω από τον κεντρικό άξονα. Το σχήμα του κτιρίου λοιπόν θα εξαρτάται κάθε στιγμή από την κατεύθυνση περιστροφής κάθε ορόφου, την ταχύτητα και τη σχέση του με την περιστροφή των άλλων ορόφων! Οι ίδιοι οι κάτοικοι, αν έχουν την κυριότητα ολόκληρου του ορόφου, θα μπορούν να ελέγχουν την ταχύτητα και τη φορά της περιστροφής ανάλογα με το κέφι τους. Ο αρχιτέκτονας που το εμπνεύστηκε, ο Dr. David Fisher, ορίζει την κατεύθυνση που δίνει το έργο του στην αρχιτεκτονική ως "Designed by Life, Shaped by Time". Σύμφωνα με τον Δρα Fisher, αυτά τα κτίρια θα είναι σχεδιασμένα από όλους μας και θα διαμορφώνονται ανάλογα με τις ανάγκες μας σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, την αντίληψή μας για την έννοια του design και πάνω απ' όλα τη διάθεσή μας - θα μας δίνεται για πρώτη φορά η ελευθερία παρέμβασης στην όψη του σπιτιού και της πόλης μας.
Αν δεν σας φτάνουν αυτοί οι λόγοι να ενθουσιαστείτε, σας έχω κι άλλους. Ο Δυναμικός Πύργος είναι και ο πρώτος ουρανοξύστης που είναι σχεδιασμένος να τροφοδοτείται σε ενέργεια αποκλειστικά από τον ήλιο και τον αέρα. Ίσως μάλιστα και να του περισσεύει και λίγη για τους διπλανούς. Ανεμογεννήτριες είναι τοποθετημένες μεταξύ των περιστρεφόμενων ορόφων και οι οροφές του κτιρίου, που με την περιστροφή υπολογίζεται ότι το 20% της επιφάνειας καθεμιάς τους θα είναι εκτεθειμένη στο φως, είναι επιχρισμένες με υλικά που συγκεντρώνουν την ηλιακή ενέργεια. Το εσωτερικό είναι φτιαγμένο από ανακυκλώσιμα υλικά. Τέλος, ο πύργος θα συναρμολογηθεί από προκατασκευασμένα κομμάτια, μειώνοντας έτσι την απαιτούμενη ενέργεια, τον χρόνο κατασκευής και το κόστος. Και πράσινος λοιπόν ο πύργος.
Το κτίριο στο Ντουμπάι υπολογίζεται να τελειώσει το 2010. Ένα άλλο αντίστοιχο σχεδιάζεται να φτιαχτεί στη Μόσχα.

Περισσότερες πληροφορίες - καθώς και μια φόρμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος για αγορά διαμερίσματος στον πύργο του Ντουμπάι - μπορείτε να βρείτε στο σάιτ του αρχιτέκτονα Dynamic Architecture, το οποίο, για να γκρινιάξω και λίγο, με απογοήτευσε πάρα πολύ με την παλιομοδίτικη όψη του και την ξεπερασμένη τεχνική του. Μα είναι δυνατόν να πακετάρει κανείς τόσο ξενέρωτα ένα τόσο ευρηματικό προϊόν; Όμως για μια φορά ακόμα νίκησε το περιεχόμενο! Πόσο λέτε να πάει το κινούμενο τετραγωνικό στο Ντουμπάι;

Τέλος, για όσους από σας άνοιξε την όρεξη η εισαγωγή, να και η λίστα των κτιρίων που έγιναν η αιτία γι αυτό το ποστ: (Για φωτογραφίες ανοίξτε τους συνδέσμους)

• The Crooked House (Sopot, Poland)


• Forest Spiral - Hundertwasser Building (Darmstadt, Germany)


• The Torre Galatea Figueres (Spain)


• Ferdinand Cheval Palace a.k.a Ideal Palace (France)


• The Basket Building (Ohio, United States)


• Kansas City Public Library (Missouri, United States)


• Wonderworks (Orlando, Florida, United States)


• Habitat 67 (Montreal, Canada)


• Cubic Houses (Rotterdam, Netherlands)


• Hang Nga Guesthouse a.k.a Crazy House (Vietnam)


• The Ufo House (Sanjhih, Taiwan)


• Nakagin Capsule Tower (Tokyo, Japan)


• Erwin Wurm: House Attack (Viena, Austria)


• Wooden Gagster House (Archangelsk, Russia)


• Ripley's Building (Ontario, Canada)

Έχει περισσότερα εδώ...

Αυτό ήταν όλο! Κλείστε το...

Couchsurfing – Ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις τον κόσμο

Ας πούμε πως για κάποιο λόγο θα ταξιδέψετε εκτός Ελλάδας. Κλείσατε τα εισιτήρια σας, το ξενοδοχείο σας, κάνατε μια μικρή αναζήτηση στο internet και εντοπίσατε όλα τα must-see σημεία και events. Φτιάξατε μια μικρή (ελπίζω) βαλιτσούλα και φύγατε! Καλό σας ταξίδι και να περάσετε καλά. Όταν γυρίσετε να μου φέρετε πολλές φωτογραφίες να τις δω και να ζηλεύω.

Here's a quick graphical representation of where current Surfers are registered!
The network is growing quickly, adding about 1699 new members daily!

Κάποια στιγμή, για κακή σας τύχη, γυρίσατε πίσω. Πως περάσατε; Τέλεια. Πήγατε, όπου έλεγε ο τουριστικός οδηγός, που αγοράσατε στο αεροδρόμιο ή για τους πιο προνοητικούς σε βιβλιοπωλείο της πόλης σας. Πήρατε το sightseeing tour της πόλης, που επισκεφτήκατε; Φάγατε όπου πρότεινε ο οδηγός ή όπου σας πρότεινε ο ευγενικός receptionist και δοκιμάσατε όλα τα παραδοσιακά φαγητά; Πήγατε για καφεδάκι στα πιο τουριστικά μέρη και για ποτάκι εκεί που είδατε πολύ κόσμο; Μπράβο σας. Τέλεια. Το κάνω χρόνια τώρα και ξέρω πως είναι τέλεια. Νιώσατε λιγάκι τουρίστες; Ότι επισκεφτήκατε μια πόλη και είδατε, φάγατε, ήπιατε, περπατήσατε ότι μόνο οι τουρίστες ή όσοι δεν ξέρουν την πόλη, περπατάνε; Ναι έτσι είναι.

Αν είστε τυχεροί και μείνετε αρκετές μέρες, μπορεί και να ανακαλύψετε την πόλη, όπως της αξίζει. Αν έχετε κάποιο φίλο εκεί, θα σας βοηθήσει να την ανακαλύψετε καλύτερα. Πως θα σας φαινόταν αν είχατε έναν φίλο ή φίλη σε κάθε πόλη, που σκοπεύετε να πάτε; Έναν άνθρωπο, που μένει εκεί, που αναπνέει εκεί και ζει εκεί. Να σας υποδεχθεί σε ένα ξένο μέρος και να σας βοηθήσει σε ότι χρειαστείτε; Και όχι μόνο έναν αλλά ίσως και πολλούς. Και το απίστευτο; Να σας φιλοξενήσει στο σπίτι του. Στον καναπέ του.


«Πως ξεκίνησε το couchsurfing;», ρωτάω την Klo-klo, σε μια πρόσφατη συνάντηση μας. «Ως ιδέα δεν είναι καινούρια. Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, πολλοί άνθρωποι δέχονταν να φιλοξενήσουν στα σπίτια τους, πρόσφυγες. Υπήρχαν λίστες με τα σπίτια, που πρόσφεραν φιλοξενία και βοήθεια στους τραυματίες πολέμου και στον άμαχο πληθυσμό. Μετά από πολλά χρόνια δημιουργήθηκε το hospitality. Το επισκέφτηκα αλλά δεν με κέρδισε. Το couchsurfing με κέρδισε αμέσως.»


Στο site μπορείτε να βρείτε πολλές και χρήσιμες πληροφορίες για το πώς λειτουργεί το σύστημα. Μοιάζει να είναι πιο πολύ τρόπος ζωής παρά μια διαδικτυακή κοινότητα.

Η διαδικασία είναι απλή και εύκολη, για να γίνεις μέλος. Κάνεις εγγραφή, φτιάχνεις προσεκτικά και με αρκετές λεπτομέρειες το προφίλ σου και επιλέγεις τι τύπου couchsurfer θα είσαι. Αν το να φιλοξενήσεις έναν ξένο σπίτι σου, φαίνεται υπερβολικό, μπορείς πάντα να προσφέρεις στους επισκέπτες της έδρας σου, πολύτιμες πληροφορίες. Και φυσικά όταν ταξιδέψεις, μπορείς να ζητήσεις αντίστοιχη βοήθεια. Είναι όμως ασφαλές, να φιλοξενήσεις έναν ξένο;


«Είναι λιγάκι απίθανο να ταξιδέψει κάποιος τόσα χιλιόμετρα για να έρθει να σε σκοτώσει ή να σου κάνει κακό. Αν το ήθελε, μπορούσε να το κάνει και σπίτι του. Μην ξεχνάς ότι το να φιλοξενηθεί σε ένα σπίτι, που δεν ξέρει, είναι το ίδιο «επικίνδυνο» και για αυτόν όπως και για εσένα», μου λέει χαμογελώντας η Myrele όταν ρωτάω περί ασφάλειας.

"Φωτό από τα προηγούμενα meeting [...] στο δεύτερο είχαμε και το γάμο 2 Τούρκων που γνωρίστηκαν στο πρώτο meeting στο τουρκικό προξενείο στην Αθήνα."
το συνοδευτικό του panthiras για τις φωτογραφίες.

Και με τι κριτήριο επιλέγεις, που θα φιλοξενηθείς ή ποιον θα φιλοξενήσεις; «Εγώ προσωπικά κοιτάω το reference που έχει κάποιος εκτός της πόλης, που ζει. Διαβάζω τι είπαν οι προηγούμενοι για το συγκεκριμένο άτομο», λέει η Klo-klo. «Εγώ κοιτάω πολύ προσεκτικά όλες τις διαθέσιμες φωτογραφίες. Μπορείς να καταλάβεις πολλά για έναν άνθρωπο, κοιτώντας τα μάτια του και γενικά τις φωτογραφίες του», λέει η Myrele.

Είχατε κάποια αρνητική εμπειρία; Είτε ως φιλοξενούμενοι, είτε ως φιλοξενητές; «Καμία. Και δεν έχω ακούσει κάποια. Έχω φιλοξενήσει 60 άτομα σε έναν χρόνο. Κάποιοι έτυχε να μείνουν 3 μήνες σπίτι μου. Με κάποια άλλα άτομα, περνούσα τόσο καλά, που πήγαμε διακοπές μαζί. Δεν έγινε κάτι κακό και να φανταστείς ότι μόλις φτάσει ο φιλοξενούμενος μου, δίνω τα κλειδιά και φεύγω γιατί έχω σχολή και μαθήματα και υποχρεώσεις», λέει η matina30.


Εγώ, που δεν θέλω πολλά για να «ψηθώ», για να δοκιμάσω μια καινούρια εμπειρία, έγινα μέλος τον Αύγουστο του 2008 αλλά «ενεργοποιήθηκα» από ένα μήνυμα της Vanidio, που με καλούσε να συμμετέχω σε μια συνάντηση, για να οργανωθούμε οι Θεσσαλονικείς, για τo 3rd Greek-Turkish meeting at Thessaloniki. Τώρα πλέον, έχω φιλοξενήσει την γλυκύτατη Wendla και περάσαμε 4 φανταστικές μέρες στη Θεσσαλονίκη, έχω πάει σε 4 συναντήσεις για τη διοργάνωση του meeting και ανυπομονώ να έρθει η Παρασκευή 13 Μαρτίου για να συναντηθώ με 100 τουλάχιστον couchsurfers από Ελλάδα και Τουρκία.

Στο meeting, εγώ θα φιλοξενώ ένα ζευγάρι αμερικανών και τον panthiras, που είναι ένας από τους Country Ambassadors και μου έστειλε όλες αυτές τις φωτογραφίες. Tον ευχαριστώ πολύ για όλη τη συνεργασία! Εκτός από τη σπεσιαλιτέ, που περιμένω, θα τον ανακρίνω διεξοδικά για το Ελληνικό couchsurfing και όχι μόνο και θα ετοιμάσω ένα ακόμα post, μετά το meeting, με περισσότερες λεπτομέρειες. Ότι απορίες έχετε, παρακαλώ να τις γράψετε εδώ, για να έχω απαντήσεις! Ο panthiras φαίνεται άνθρωπος ανθεκτικός σε ειδικές ανακρίσεις.

Στο meeting, επίσης θα συμμετέχει και ο κούνελος, που έγινε couchsurfer πρόσφατα σχετικά αλλά και ο βετεράνος mmjrules! Άντε και του χρόνου και εσείς!

Έχει περισσότερα εδώ...

Αυτό ήταν όλο! Κλείστε το...

Enki Bilal

Romeo et Juliette (σκηνικά και κοστούμια για το μπαλέτο Prokoviev)

Η αίτηση του 4ου Ελληνικού Συνεδρίου Bookcrossing που θα γίνει στην Λάρισα, ζητώντας μου να γράψω τον αγαπημένο μου ήρωα κόμιξ με έφερε σε μια μικρή αμηχανία .
Συγκεκριμένος αγαπημένος ήρωας δεν υπάρχει αλλά μπορώ να σας γράψω για έναν από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες (που δεν κάνει μόνο κόμιξ)… κι έτσι γεννήθηκε αυτή η ανάρτηση.

Γυναίκα παγίδα

Αυτό που μου κάνει εντύπωση στον Enki Bilal δεν είναι τόσο οι φουτουριστικές ιστορίες του, όσο οι εικόνες του.

Ο ύπνος του τέρατος

Αυτή η υπέροχη ιδιομορφία της τεχνικής του, (ακρυλικά, κηρομπογιές, κάρβουνο κ. α.), τα γαλάζια, πράσινα και γρίζα του και ο λυρισμός των χαρακτήρων του που κάνουν την δουλειά του γεμάτη αισθησιασμό, απελπισία και μοναξιά.

Enki Bilal dans son atelier
Ανέβηκε από Bobol1er

Ο Enki Bilal στο εργαστήριό του

Συνέντευξη δημοσιευμένη στην Γαλέρα

Οι ταινίες του από το IMDB
Η επίσημη ιστοσελίδα του (μόνο στα γαλικά): ΕΔΩ
Μη επίσημη ιστοσελιδα (μόνο στα γαλικά): ΕΔΩ

Δωράκια:
«Ο αιώνας της αγάπης»
Διάφορα σχέδια του στο Youtube

Έχει περισσότερα εδώ...

Αυτό ήταν όλο! Κλείστε το...

The beginner's ultimate πίτα-howto

"Τρελαίνομαι για πίτες, εξαιρείται η χυλόπιτα! (μουα χα χα...)"

Δήλωση του γράφοντος σε ανύποπτο χρόνο


Αν νομίζετε ότι είναι δύσκολο να έχει ένας αρχάριος από σχετικά καλά και πάνω αποτελέσματα στη μαγειρική κάνετε λάθος και ο γράφων είναι ένα παράδειγμα. Σα μυστικό θα αναφέρω τα καλά υλικά και την επένδυση του σωστού χρόνου για την παρασκευή.

Πάμε λοιπόν για μια καλή χορτόπιτα με συνταγή της μαμάς!

Υλικά για τη γέμιση:

• 1 με 1 ¹/₂ κιλό σπανάκι φρέσκο ή κατεψυγμένο
• 3 με 5 πράσα
• ¹/₂ με 1 κιλό σέσκουλο
• λίγο λάδι
• 1 κρεμμύδι ξερό
• 3 φρέσκα κρεμμυδάκια
• 400 γραμμάρια φέτα
• 2 αυγά
• 1 ¹/₂ κουταλιές τραχανά ξινό
• 2 κουταλιές τριμμένο άνηθο
• λίγο πιπέρι
• λίγο σουσάμι

Σχόλια στα υλικά:

• Η σύνθεση του ...χαρτοφυλακίου χορταρικών αφήνεται στη διακριτική ευχέρειά σας. Ανάλογα με τον τύπο του χόρτου μπορεί να θέλει και λίγο βράσιμο και όχι απλώς ζεμάτισμα. Ρωτάμε είτε τη μαμά μας (-:, είτε στη λαική κατά τη στιγμή της αγοράς. Αν δεν ξέρει αυτός/αυτή που πουλάει τις πρασινάδες, θα ξέρει σίγουρα κάποια από τις κυρίες προχωρημένης ηλικίας που αγοράζουν. Έχουμε και την πιθανότητα να μας προξενέψουν τις εγγονές τους (μη γελάτε, έχει συμβεί q-:)
• Αν έχουμε πρόσβαση σε βιολογικά προιόντα, καλή ιδέα είναι να χρησιμοποιήσουμε τέτοια για κρεμμύδια και κρεμμυδάκια. Είναι γνωστό ότι οι κόνδυλοι, επειδή είναι μέσα στη γη απορροφούν κάργα φυτοφάρμακα και τοξικά.
• Το λάδι εννοείται ότι θα είναι έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Ποτέ παραχωρήσεις στο εθνικό μας προιόν!
• Η μαμά χρησιμοποιεί Milner για να βγει πιο ελαφρύ το αποτέλεσμα. Προσωπικά, το σνομπάρω και μένω στην παλιά καλή φέτα που μεγάλωσε γενιές και γενιές (-;

Παρασκευή γέμισης:

Ξεπαγώνουμε αν χρειάζεται, πλένουμε το σπανάκι και αφήνουμε στο σουρωτήρι να στραγγίξουν τα υγρά του. Παίρνουμε μια κατσαρόλα και βάζουμε ένα δάχτυλο λάδι. Κόβουμε το κρεμμύδι σε κομματάκια μεγέθους φασολιού και το ρίχνουμε μέσα. Βάζουμε επίσης και τα φρέσκα κρεμμυδάκια κομμένα σε ροδέλες, αφού τα καθαρίσουμε και τα πλύνουμε. Αφήνουμε όλα αυτά να πάρουν μια βράση, να τσιγαριστούν λίγο. Προσθέτουμε το σπανάκι και αφήνουμε λίγο να πάρει μια μυρωδιά.

Βγάζουμε από την κατσαρόλα το μείγμα και το βάζουμε σε ένα σουρωτήρι να στραγγίξει καλά.

Το βάζουμε σε μια λεκανίτσα. Τρίβουμε μέσα τη φέτα, προσθέτουμε τα αυγά, τον τραχανά, τον άνηθο και το πιπέρι. Το μείγμα πρέπει να είναι λίγο υγρό. Αν όχι, προσθέτουμε λίγο λάδι.

Σχόλια:

• Ό,τι πλένουμε, το πλένουμε καλά, ε;
• Για το ζεμάτισμα, η απλή λογική λέει ότι θέλουμε μια μεγάλη κατσαρόλα ώστε να έχει επιφάνεια να απλωθούν καλά τα ...καταδικασμένα. Αν θέλουμε για πιο υγειινά, μπορούμε να το κανουμε με νερό, η διαφορά στη γεύση είναι μικρή ή ανύπαρκτη. Οπωσδήποτε όμως, το κάνουμε σε χαμηλή φωτιά.
• Την πρώτη φορά που δοκίμασα να κόψω κρεμμύδι και κρεμμυδάκια κόπηκα. Και τη δεύτερη επίσης q-: Τελικά το βρήκα το κόλπο: Κρατάμε το προς κοπή αντικείμενο έτσι ώστε το δάχτυλό μας να είναι κάθετα σε σχέση με το μαχαίρι!
• Για να ξεβρωμίσει ο τρίφτης από την τυρίλα, τον ξεπλένουμε αμέσως μετά τη χρήση με νερό κι ύστερα τον πιτσιλίζουμε με το οικολογικότερο καθαριστικό - απολυμαντικό που υπάρχει: το ξίδι!


• Σπάσιμο των αυγών. Αποδείχτηκε ότι ήταν πιο εύκολο απ' ότι φοβόμουν την πρώτη φορά. Πιάνουμε το αυγό και το χτυπάμε με προσοχή σε μια γωνία ή κόχη (του νεροχύτη για παράδειγμα) ώστε να ραγίσει το τσόφλι. Ύστερα, το κρατάμε πάνω από τη λεκάνη με το μείγμα, χώνουμε τις δαχτυλάρες μας στην τρύπα και το χωρίζουμε στα δύο. Ααα, τα τσόφλια δεν τα πετάμε στα σκουπίδια, τα θάβουμε στις γλάστρες ή στον κήπο!
• Αντί για λάδι, για να υγράνει το μείγμα μπορούμε να βάλουμε λίγο γάλα.
• Επειδή η φέτα είναι αλμυρό τυρί, δε βάζουμε αλάτι στη γέμιση αυτής της πίτας.

Άντε και φτιάξαμε τη γέμιση. Πάμε για το φύλλο:

Υλικά για το φύλλο:

• 1 ποτήρι λάδι
• 1 ποτήρι νερό χλιαρό
• 1 κουταλιά ξίδι
• λίγο αλάτι
• αλεύρι όσο πάρει
• λίγο κορν φλάουρ

Παίρνουμε το ταψί και ρίχνουμε λίγο λάδι, το οποίο απλώνουμε καλά με τα δάχτυλα ή καλύτερα με ένα πινέλο.

Παίρνουμε μια λεκάνη ή μπωλ και βάζουμε μέσα λάδι, νερό, ξίδι και αλάτι. Ύστερα, βουτάμε το ένα χέρι μέσα και ανακατεύουμε ενώ με το άλλο προσθέτουμε σιγά-σιγά αλεύρι. Αρχικά το μείγμα θα είναι ένας αραιός χυλός που κολλάει αποκρουστικά στο χέρι, σιγά-σιγά όμως θα γίνεται πιο στέρεο. Κάποια στιγμή θα δούμε να αρχίζει και φέρνει σε ζυμάρι. Δε θα κολλάει πια στο χέρι και τα κομματάκια ζύμης που είχαν κολλήσει, τρίβοντας με το άλλο χέρι θα φύγουν τελείως και ζυμώνοντας θα τα ρουφήξει η ζύμη.

Δε βάζουμε πολύ αλεύρι γιατί θα γίνει σκληρή. Τη δουλεύουμε καλά, να ζεσταθεί (θα ζεσταθούν και θα κουραστούν και τα δάχτυλα μαζί (-:) κι ύστερα την κάνουμε δυο κομμάτια. Το ένα, το απο κάτω, μπορεί να είναι λίγο πιο μεγάλο, ας πούμε 60% του μείγματος. Κι αυτό γιατί θα διπλώσει για να καλύψει τα τοιχώματα του ταψιού.

Θα χρησιμοποιήσουμε το κορν φλάουρ για το άνοιγμα: Σε μια (προφανώς) καθαρή επιφάνεια ρίχνουμε λίγο κορν φλάουρ και βάζουμε το μεγάλύτερο κομμάτι της ζύμης. Στη συνέχεια με τον πλάστη και βάζοντας ούτε πολύ ούτε λίγο δύναμη, το ανοίγουμε προσέχοντας να δώσουμε όσο γίνεται το σχήμα του ταψιού. Αν γίνει λίγο μεγαλύτερο δεν πειράζει, θα κόψουμε τις άκρες.

Κατά τη διάρκεια του ανοίγματος, προσθέτουμε συχνά κορν φλάουρ πάνω και κάτω από τη ζύμη για να μην κολλήσει. Όσο πιο λεπτό φύλλο πάμε να κάνουμε, τόσο πιο δύσκολη είναι η διαδικασία και τόσο πιο εύκολα σπάει η ζύμη. Αν σπάσει λίγο, προσπαθούμε με τον πλάστη να επιδιορθώσουμε τη ζημιά στο σημείο. Αν σπάσει πολύ, δεν απελπιζόμαστε, την κάνουμε μια μπάλα, τη ζυμώνουμε λίγο να ζεσταθεί πάλι και προσπαθούμε να την ανοίξουμε ξανά. Θα είναι πιο εύκολο τη δεύτερη φορά.

Όταν είμαστε έτοιμοι, μαζεύουμε το φύλλο τυλίγοντάς το στον πλάστη και το ξετυλίγουμε πάνω από το ταψί. Στρώνουμε καλά και κόβουμε τις άκρες που περισσεύουν. Στη σύνέχεια προσθέτουμε τη γέμιση την οποία ...αλφαδιάζουμε με τη σπάτουλα (-: Διπλώνουμε προς τα μέσα τις άκρες του φύλλου που βγαίνουν έξω από τη γέμιση.

Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία του ανοίγματος για το πάνω κομμάτι της πίτας. Το εναποθέτουμε από πάνω, κόβουμε όσο τυχόν περισσεύει και φτιάχνουμε τις άκρες με τα δάχτυλα.

Βάζουμε το φούρνο να προθερμανθεί στους 200 βαθμούς πάνω-κάτω.

Με το πινελάκι, απλώνουμε ελάχιστο νερό ή λάδι στο επάνω φύλλο και ρίχνουμε από πάνω λίγο σουσάμι, το οποίο νοστιμίζει πάρα πολύ!

Στη συνέχεια, με μεγάλη προσοχή χαράζουμε την πίτα με ένα μαχαιράκι αφενός για να κοπεί εύκολα μετά το ψήσιμο, αφετέρου για να φεύγει ο εγκλωβισμένος αέρας που θα διαστέλλεται κατά τη διάρκεια του ψησίματος.

Όταν ο φούρνος είναι έτοιμος, πετάμε μέσα την πίτα. Όχι πριν, υπάρχει λόγος γι' αυτό! Τα πρώτα 20-25 λεπτά είναι ιερά και δεν ανοίγουμε για κανένα λόγο το φούρνο για να μη μας πέσει η θερμοκρασία. Ο γράφων προσπαθεί να διατηρεί καθαρό το μπροστινό υαλοπίνακα του φούρνου ώστε να ...βιγλίζει καλά από κει τι γίνεται μέσα και να μη χρειάζεται να ανοίγει καθόλου, πράγμα που είναι και σπατάλη ενέργειας εξάλλου.

Βάζουμε στο ραδιόφωνο τραγούδια που μας αρέσουν και προσπαθούμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, γιατί έχει περάσει τουλάχιστον μιάμιση ώρα ορθοστασίας, η κουζίνα είναι σα βομβαρδισμένη και έχουμε να πλύνουμε 2 λεκάνες, ένα σουρωτήρι, μια κατσαρόλα, κουτάλια, μαχαίρι, ποτήρια, φλυτζάνια, σπάτουλα, πλάστη καθώς και την επιφάνεια που ανοίξαμε το φύλλο...

Μετά από 20-25 λεπτά ψησίματος, μπορούμε να χαμηλώσουμε το φούρνο στους 175 βαθμούς και να περιμένουμε να γίνει σιγά-σιγά η πίτα, προσέχοντας να μην αρπαξει (=σημάδι να χαμηλώσουμε αμέσως το φούρνο κατά 15 περίπου βαθμούς). Την αφήνουμε να κρυώσει λίγο κι ύστερα την κόβουμε και της κάνουμε ντου! Προσοχή στο πως θα βγάλουμε το πρώτο κομμάτι, κάνουμε ενδελεχή χρήση της σπάτουλας! Υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες να διαλυθεί το κομμάτι (και να κάψουμε και το στόμα) αν έχουμε υπομονή και αφήσουμε την πίτα να κρυώσει λίγο. Αν και σύμφωνα με τη μακαρίτισσα Κρητικιά γιαγιά: "τα θρουλιά είναι το πιο ωραίο στις πίτες...".

Μερικά ακόμα:

• Το ταψί θα πλυθεί πολύ πιο εύκολα αν την ώρα που σαβουριάζουμε μουλιάζει με νερό και σαπουνάδα.
  
• Ο γράφων ουδέποτε χρησιμοποίησε ταψί, αλλά πυρέξ αντ' αυτού. Υποθέτω ότι υπάρχουν κάποιες διαφορές μεταξύ τους στο πως και κατά πόσο απορροφούν τη θερμική ακτινοβολία (μαύρο αδιαφανές μεταλλο από τη μια, διαφανές γυαλί από την άλλη). Δεν ξέρω περισσότερα για το θέμα, θα δοκιμάσω την επόμενη να κάνω σε ταψί για να δω.
• Η πίτα μπορεί να μπει στο ψυγείο σκεπασμένη με αλουμινόχαρτο ή ζελατίνα (προσέχουμε να μην κολλήσει επάνω στο φύλλο) και να διατηρηθεί οπωσδήποτε μία, το πολύ δύο μέρες πριν ψηθεί.

Προφανώς στη μαγειρική δεν υπάρχει πάντα ένα απολύτως σωστό ή λάθος, καμία σχέση με τα μαθηματικά, δυστυχώς, δηλαδή... Στο κείμενο που προηγήθηκε, κατέγραψα με γλαφυρό (ελπίζω) ύφος τον τρόπο που φτιάχνω τώρα τις πίτες, με κάτι λιγότερο από ένα χρόνο πείρας στη μαγειρική.

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα και αυτό για το άνοιγμα του φύλλου. Η διαδικασία που περιγράφει η μαστόρισσα είναι λίγο διαφορετική, οι δοκιμές θα μας πείσουν και θα μας προσδώσουν την απαραίτητη πείρα.

Πάρτε και μια εναλλακτική συνταγή. Αναρωτιέμαι πως να επιδρά το κόλπο με τη σόδα στην τελική γεύση της πίτας. Νομίζω ότι χρίζει διερεύνησης (-:

Δεν έχουμε τελειώσει. Περιμένω σχόλια και παρατηρήσεις, ε; Σκοπός της ανάρτησης είναι η σχετική συζήτηση και η διάδωση γνώσεων.

Τέλος, αν δεν το ξέρατε, έχω μια μακρινή συγγένεια με το Μαμαλάκη, είναι τρίτα ξαδέρφια με το μπαμπά (((-;

Υ.Γ.: Αυτή είναι η μεγαλύτερη σε μέγεθος ανάρτηση που έχω ανεβάσει στη ζωή μου (-:

Έχει περισσότερα εδώ...

Αυτό ήταν όλο! Κλείστε το...

My Little Pony

Ίσως μια από τις πιο τέλειες ιδέες που έχω δει τελευταία. Υπεύθυνος γι' αυτό, ο WinterAcademy που μέσω του Winter Culture, μου γνώρισε την Mari Kasurinen και τα μικρά της Ponny. Για περάστε μετά το άλμα για περισσότερα...

(My Little Sally from The Nightmare Before Christmas, originaly uploaded by Mari Kasurinen)
Λοιπόν η, Φινλανδή σπουδάστρια τέχνης, με το λιγάκι εκκεντρικό look, που της αρέσουν οι Abba, οι γάτες και λατρεύει το να βλέπει ταινίες, δημιούργησε ένα μοναδικό στυλ τέχνης: Τη μεταποίηση των γνωστών "My Little Pony" της Hasbro σε χαρακτήρες από ταινίες και κινούμενα σχέδια!

(My Little Pan from Pan's Labyrinth, originaly uploaded by Mari Kasurinen)
Φανταστικές δουλειές, προσεγμένες μέχρι την τελευταία τους λεπτομέρεια, πωλούνται από την ίδια τη Mari μέσω του site της και δέχεται και παραγγελίες! Δεν έχω παραπάνω πράγματα να πω, δείτε το site της, το set με όλες της τις δημιουργίες στο Flickr και τη σελίδα της στο DeviantArt. Εγώ, θα ήθελα τις περισσότερες από αυτές για την πάρτη μου!

Έχει περισσότερα εδώ...

Αυτό ήταν όλο! Κλείστε το...